خوف از امانتپذیری (قرآن)در این مقاله آیات مرتبط از ترس از امانتپذیری معرفی میشوند ۱ - آسمانترس از امانتپذیری، سبب امتناع آسمانها از قبول مسئوليّت آن: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها .... ما امانت (تعهد، تکلیف، مسئولیت و ولایت الهیه) را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه داشتيم آنها از حمل آن ابا كردند و از آن هراس داشتند، اما انسان آن را بر دوش كشيد!، او بسيار ظالم و جاهل بود (قدر اين مقام عظيم را نشناخت و به خود ستم كرد). ۱.۱ - مقصود از امانتدر مورد" امانت" تفسيرهاى مختلفى ذكر شده از جمله: منظور از امانت" ولايت الهيه" و كمال صفت عبودیت است كه از طريق معرفت و عمل صالح حاصل مىشود. منظور صفت"اختیار و آزادی اراده" است كه انسان را از ساير موجودات ممتاز مىكند. مقصود" عقل" است كه ملاك تكليف و مناط ثواب و عقاب است. منظور" اعضاء پیکر انسان" است: چشم امانت الهی است كه بايد آن را حفظ كرد و در طريق گناه مصرف ننمود، گوش و دست و پا و زبان هر كدام امانتهاى ديگرى هستند كه حفظ آنها واجب است. منظور" امانتهايى است كه مردم از يكديگر مىگيرند" و وفای به عهد هاست. مقصود" معرفت الله" است. منظور" واجبات و تکالیف الهی" همچون نماز و روزه و حج است. اما با كمى دقت روشن مىشود كه اين تفسيرهاى مختلف با هم متضاد نيستند بلكه بعضى را مىتوان در بعضى ديگر ادغام كرد، بعضى به گوشهاى از مطلب نظر افكنده و بعضى به تمام. [۳]
براى به دست آوردن پاسخ جامع به مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۴۵۲. رجوع شود.
۲ - زمینترس از امانتپذيرى، سبب امتناع زمین از قبول مسئوليّت آن: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها ... «اشفاق» توجّه و عنايتى است كه آميخته با ترس باشد. ۳ - کوهترس از امانتپذيرى، سبب امتناع کوهها از قبول مسئوليّت آن: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها .... ۴ - پانویس
۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۳، ص۱۸۰، برگرفته از مقاله «خوف از امانتپذیری». |